Kavala night city run – Tρέχουμε νύχτα
Εχθές, στις 22/9/18 πήρα μέρος στο kavala night city run. Εάν βρεθήκατε στην Καβάλα γύρω στις 21:00 θα αντιληφθήκατε ότι κάτι συνέβαινε στην πόλη. Όλοι οι κεντρικοί δρόμοι είχαν παραδοθεί στους δρομείς. Ακινητοποιημένα αμάξια, εθελοντές, τροχαία, δημοτική αστυνομία και εμείς να τρέχουμε μέσα στην νύχτα.
Γιορτινή ατμόσφαιρα
Ήταν θα έλεγες σαν γιορτή. Μέσα στην προσπάθεια μου ξεχώρισα κάπου έναν ηλικιωμένο κύριο. Έμοιαζε να έχει ντυθεί επίσημα για να πάει στην όπερα. Μας κοίταζε περήφανα και με κάποιον τρόπο σε παρακινούσε να μην σταματήσεις μπροστά του. Ντροπή να σταματήσεις μπροστά του.
5χλμ
Ο αγώνας διοργανώθηκε για κάποιο φιλανθρωπικό σκοπό. Εγώ βέβαια ούτε που το ήξερα. Η όλη ιστορία ξεκίνησε λίγο στην πλάκα. Τι θα κάνουμε το Σάββατο; Λίγο η περιέργεια λίγο η ανάγκη να κάνουμε κάτι διαφορετικό με οδήγησαν στο να πάρω μέρος στα 5χλμ. Τα 10 χλμ είναι άπιαστο όνειρο για την φυσική μου κατάσταση.
O παλμός τριγύρω μου
Όταν όμως βρίσκεσαι εκεί, ανάμεσα σε άλλους 1200 περίπου ανθρώπους που θα τρέξουν για κάποιο σκοπό δεν έχει και τόσο σημασία η απόσταση. Είσαι εκεί, στο ζέσταμα υπό την house μουσική. Είσαι εκεί περιμένοντας την έναρξη του αγώνα και ακούς τριγύρω σου: Άντε πάμε!!! Πορώθηκα!!! Μετράς μαζί τους το 10,9,8,7,6,5,4,3,2,1 και χωρίς να το καταλάβεις νιώθεις κάτι να σε σπρώχνει. Και πιστέψτε με δεν είναι τα πόδια σου εκεί που σε κάνουν να κινείσαι.
Οι δυσκολίες
Είναι ο ενθουσιασμός, η όμορφη διάθεση, το χειροκρότημα και τα βλέμματα του κόσμου. Βέβαια, μετά από τις πρώτες εκατοντάδες μέτρα θυμάσαι το τραυματισμένο σου γόνατο. Μιλάς στον εαυτό σου, παρακαλάς να μην σε ενοχλήσει για να βγάλεις τον αγώνα. Λίγο πιο κάτω σκέφτεσαι αν κάνεις καλό στην υγεία σου, που υποβάλεις το σώμα σου σε τέτοια δοκιμασία. Και κάπου στη μέση της διαδρομής βρίσκεσαι στο υπέροχο λιμάνι της Καβάλας με θέα την παλιά πόλη, τα ιστιοφόρα, τα ferry boat.Ωραία αίσθηση το kavala night city run.
Δεν εγκαταλείπουμε
Δεν σταματάς εκεί! Μπροστά σε τόσο κόσμο, απλώς δεν σταματάς. Τι να χειροκροτήσουν; Εσένα να σταματάς; Ντοπή. Στα σκαλία της Παναγίας βέβαια το γόνατο με ενόχλησε, όμως είχα αποφασίσει πια ότι ακόμη και περπατώντας θα φτάσω στο τέρμα. Βλέποντας μπροστά μου 2 γυναίκες να κουβαλάνε ένα μικρό κοριτσάκι (θέλω να πιστεύω ότι δεν του προκάλεσαν εξάρθημα στον αγκώνα από το τράβηγμα στην ανηφόρα..) λες στον εαυτό σου τώρα σφίξε τα δόντια και κάνε μόνο ένα βήμα την φορά. Τίποτα παραπάνω.
Finish line
Μόλις όμως είδα το FINISH να με περιμένει έμοιαζε σαν να μην είχα τρέξει 4.700 μέτρα. Τα τελευταία μέτρα ήταν τα πιο εύκολα, τα πιο γρήγορα και τα πιο καμαρωτά. Είχε τόσο κόσμο που νόμιζες ότι είσαι αθλητής πραγματικός.
Σκέψεις
Μια σπουδαία εμπειρία!! Ένα διαφορετικό Σαββατόβραδο. Το βράδυ στο σπίτι δεν σε νοιάζει τίποτα. Μόνο η κουρασή σου. Που ενέργεια για σκέψεις με άγχος και ανησυχία. Σκεπτόμενος λοιπόν τον αγώνα ξανά και ξανά μου φαίνεται ότι μοιάζει λίγο με την καθημερινότητα μας. Δύσκολη, μερικές φορές αδύνατη. Όμως δεν σταματάς.
Γυμναστείτε, βοηθάει
Εάν δεν μπορείτε να τρέξετε 5 χλμ, κάντε λιγότερα. Περπατήστε!! Βάλτε την άσκηση – στην ζωή σας. Μην σας τρομάζει η κατάσταση της υγείας σας. Υπάρχει σίγουρα κάτι που θα σας ταιριάζει. Μπορεί να νιώσετε κούραση ή ότι χάνετε χρόνο. Όμως η γυμναστική είναι ένα από τα λιγοστά πράγματα στη ζωή που σε αποζημιώνουν. Άμεσα αλλά και μακροπρόθεσμα.
Θα σας δω στο επόμενο kavala night city run…
